اهمیت کنترل خشم و رفتار در هنگام عصبانیت:
دوستی داشتم که هنگام عصبانیت بدجوری از کوره در می رفت و به قولی هر چی از دهنش در میومد میگفت! اما بعد که اعصابش آروم می شد بر میگشت و از طرفش عذرخواهی میکرد و خوب ما که دوستاش بودیم اغلب اخلاقش را می دونستیم و زیاد موقع عصبانیت باش سر به سر نمی گذاشتیم! از این جور آدمها زیاد هستند که معتقدند که هنگام دعوا نقل و نبات پخش نمی کنند و باید یک جوری خودشون را هنگام دعوا تخلیه روانی کنند و بعدش که آروم شدند می تونند با یک عذر خواهی همه چی را تموم کنند ! می خوام به این آدمها بگم که بهتر دنبال راه های بهتری برای تخلیه روانی بگردند! راه هایی که باعث آزار دیگران و مخصوصن کسایی که دوستشون داریم نشند! بهتره حواسمون باشه موقع عصبانیت چی به زبان میاریم چون
رفتار ما ممکن هست زخمهای عمیقی در دل عزیزانمان ایجاد کند و مانند میخی در دلشان فرو رود
میخی که به دیوار فرو رفته را شاید بتوان با یک عذرخواهی به آسانی درآورد اما جای آن را نمی توان به سادگی پر کرد و شاید تا مدتها اثر آن روی دیوارباقی بماند
پس چرا مواظب نباشیم موقع عصبانیت هرکاری نکنیم و هر چیزی نگوییم
No comments:
Post a Comment